یک پنجره برای دیدن

یک پنجره برای شنیــــــــــــــــــدن

یک پنجره که مثل حلقه ی چاهــــــــــــــــــــــــی

در انتهای خود به قلب زمین می رســـــــــــــــــــــــــــــــــــــد

و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنـــــــــــــــــــــــگ

یک پنجره که دست های کوچک تنهایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی را

از بخشش شبانه ی عطر ستاره های کریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم

سرشار می کنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد

و می شود از آنجـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا

خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد

یک پنجره برای من کافیســــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت

*ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ*ـــ ـــــ ــــــ ـــــ ـــــ ــــ ـــــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*

*ــــــــــــــــــــــــــــــ*ــــــ ـــــ ــــ ـــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــــــ *ــــ ـــ ــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــــــ*ــ ـــ ـــ ـ*ـــــــــــــــــــــــــــــ*

*ــــــــــــــــــــــ*ـ ـ*ـــــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــ*ــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــــــــــ*

*ــــــــــــــــ*

*ــــــ*

سلام دوستای خوبم

خواهش میکنم برای لینک کردن از تبادل لینک هوشمند استفاده کنید،اگه مشکلی داشتید بهمون خبر بدید.

از همتون ممنونم.

 کدامین لحظه دیدار بگویم...؟نمیدانم!

چون همه لحظه هایش مانند رویایی شیرین زودگذر بود...

همچو رویایی که آن زمان که از خواب بیدار میشوی...

حسرت میخوری کاش بیدار نمیشدم...

همه لحظاتش زود گذشتند زودتر از زود... 

ولی خاطراتش تا ابد در کلبه ذهنم لانه کرد...

میدانم که میدانی...

میدانی که حتی وقتی در کنارت سکوت کرده بودم سکوتم پر از احساس بود...

احساسی که زبانم چون نمیتوانست گوینده آن باشد...

همچو ن بچه ای در گوشه ای ساکت مانده بود...

ساکت و بی صدا ولی در دلش میگفت کاش میتوانستم بگویم..

کاش میتوانستم بگویم دوستت دارم...

سلام بچه ها

ببخشید یه مدت نبودم

من که مریض شده بودم و ماهک جونمم نگران من بود

باید از ماهک جونم تشکر کنم که تو دوران مریضیم منو تنها نذاشت

خوب بچه ها امروز یه اتفاق جالبی افتاد که گفتم شما هم بدونید

امروز عزیزترین کسمو بعد مدتها دیدم

این دیدار سرشار از خنده و شادی بود که من نمیتونم وصفش کنم

از لحظه ی رفتن سر قرار

تا موقع خداحافظی

از سر به سره هم گذاشتن

تا یواشکی کاری کردن

امروز برامون خیلی زود گذشت

فکرشو نمیکردم این خوشی زود تموم شه

آخرسر هم من اینجوری خداحافظی کردم

اما جلوش این کارو نکردم که ناراحت بشه

هیف که زود تموم شد

زود از هم جدا شدیم

فعلا

سلام به همه

من برگشتم

از این به بعد مطالب قشنگی میزارم

اگر کسی مرا خواست ، بگویید رفته باران را تماشا کند

و اگر باز اسرار کرد ، بگویید برای دیدن طوفانها رفته است

و اگر باز هم سماجت کرد ، بگویید رفته است تا دیگر باز نگردد

باختم در عشق اما باختن تقدیر نیست

ساختم با درد تنهایی مگر تقدیر چیست؟

یادته یه روز بهم گفتی:

هروقت خواستی گریه کنی برو زیر بارون که نکنه نامردی اشکاتو

ببینه و بهت بخنده،

گفتم:اگه بارون نبود چی؟

گفتی:اگه چشمای قشنگ تو بباره آسمون گریش میگیره،

گفتم:یه خواهش دارم،وقتی آسمون چشمام خواست بباره تنهام نزار،

گفتی:چشم،

حالا امروز من دارم گریه میکنم اما آسمون نمیباره،تو هم اون دور

دورا ایستادی و بهم میخندی.

وحشت از عشق که نه،ترسم از فاصله هاست

وحشت از غصه که نه،ترسم از خاتمه هاست

ترس بیهوده ندارم،صحبت از خاطره هاست

صحبت از کشتن ناخواسته ی عاطفه هاست

کوله باری پر از هیچ،که بر شانه ی ماست

گله از دست کسی نیست،مقصر دل دیوانه ی ماست

شب ها زغم دوری تو خواب ندارم

                                                 رحمی به دلم کن که دگر تاب ندارم

بس زغم دوری تو گریه نمودم

                                               چشمم به زبان آمد و گفت اشک ندارم...

آرزو دارم فقط یکبار سرت را روی سینه ام بگذاری تا طپش نامنظم قلبم را احساس کنی،ولی از این میترسم که قلبم به احترامت بایستد!!!

این متنو تقدیم میکنم به عزیزم که این شعرو خیلی دوست داره:

بازم امشب، مثل هر شب تو دلت برام دعا کن         نم نمک سکوت و بشکن زیر لب خدا خدا کن
بازم امشب، مثل هرشب پر کن از صدات هوا رو      همه سکوت و بشکن تازه کن ترانه ها رو
واسه عاشقا دعا کن که غریب روزگارن             هفتا آسمونه اما یه ستاره هم ندارن
واسه عاشقت دعا کن که تو کار دل نمونه            تو فقط خدا خدا کن که خدا خودش میدونه
تو فقط خدا خدا کن، تو فقط خدا خدا کن               بازم امشب مث هر شب تو برای من دعا کن
بازم امشب، مثل هر شب تو دلت برام دعا کن         نم نمک سکوتو بشکن زیر لب خدا خدا کن
 بازم امشب،مثل هرشب پر کن از صدات هوا رو     همه سکوتو بشکن تازه کن ترانه ها رو
 که خدا خودش میدونه حال و روز عاشقا            بین عاشقا می بینه غربت دلای ما رو
اونی که واجبِ واجب می شنوه نگفته هاتو           با طلوع هر ترانه بال و پر می ده صدات و
 تو فقط خدا خدا کن، تو فقط خدا خدا کن             بازم امشب مث هر شب تو برای من دعا کن

ولنتاین رو به همتون مخصوصا به عشقم تبریک میگم.

سلام به همه

بچه ها ما 2نفر شدیم

منو ماهک

ازین به بعد مطالب زیادی رو از ما خواهید دید

خوش اومدی ماهک جون

پاییز را دوست دارم

بخاطر غریب و بی صدا آمدنش
بخاطر رنگ زرد زیبا و دیوانه کننده اش
بخاطر خش خش گوش نواز برگ هایش
بخاطر صدای نم نم باران های عاشقانه اش
... بخاطر رفتن و رفتن... و خیس شدن زیر باران های پاییزی
بخاطر بوی مست کننده خاک باران خورده کوچه ها
بخاطر غروب های نارنجی و دلگیرش
بخاطر شب های سرد و طولانی اش
بخاطر تنهایی و دلتنگی های پاییزی ام
بخاطر پیاده روی های شبانه ام
بخاطر بغض های سنگین انتظار
بخاطر اشک های بی صدایم
بخاطر سالها خاطرات پاییزی ام
بخاطر معصومیت کودکی ام
بخاطر نشاط نوجوانی ام
بخاطر تنهایی جوانی ام
بخاطر اولین نفس هایم
بخاطر اولین گریه هایم
بخاطر اولین خنده هایم
بخاطر دوباره متولد شدن
بخاطر رسیدن به نقطه شروع سفر
بخاطر یک سال دورتر شدن از آغاز راه
بخاطر یک سال نزدیک تر شدن به پایان راه
بخاطر غریبانه و بی صدا رفتنش
پاییز را دوست دارم، بخاطر خود پاییز
و من عاشقانه پاییز را دوست دارم

 عاشقتم

عشق هدیه ایست جاودانی

و من چه عاجزانه افقهای طلایی نگاهت را

 با هزاران تمنا جستجو می کنم

و قصه تنهایی را در آسمان ابی نگاهت در میان می گذارم

نسیم اشکی که در نگاهت موج می زند

بارانی از عشق بود برای باغ رویاهایم

و دلم چه بی قرار برای نگاه عاشقت می تپد

در دل شبهای تاریک وجودم

 به جستجوی روشنایی وجودت می گردم

به افتاب گردانی می مانم

که هر صبح به امید افتاب وجود تو سر از خواب بر می دارم

و خوب می دانم گلبرگهای نازک وجودم را

باد سرد خزان در هم فرو می ریزد

و جوانه نا شکفته امیدم به دور از تو می خشکند

اما با این اصاف می دانم

قلبم کوچکتر از انی است که ظرفیت خوبی های تو را داشته باشد

اما در سکوت پر از فریاد خود می گریم و می گویم

با همین قلب کوچک و به وسعت تمام خوبی ها و سادگی هایت

دوستت دارم

بودم ... نبودی ...

عاشق نبودم ... و تو انگار عاشق ...

گذشت ...

شاید دست تقدیر شاید ... هر چه میخواهی اسمش را بذار !

بی بهانه و بی دغدغه از نبودنت رسیدی ...

ماندم

عاشق نبودم ... باز هم نمیدانم عاشق بودی یا نه !

باز هم گذشت ...

رسیدنت شد ماندنم و ماندنت شد بودنم

انگار وقتی می آمدی دل لرزید اما یادم هست عقل گفت عاشق نیستم

نمیدانم انکار بود یا اشتباه ...!

گیج و مبهوط از احساس نداشته ام به نگاهت خیره و به صدایت دل میدادم

نمیدانستم میدانی یا نه که هر لحظه غرقتر میشد دل در بودنت

دل بسته شدمو دل داده شدی...

دل سپردگی کردم ...

ماندم و ماندی ...

بودمو بودی ...

دوستت داشتم و میدانم دوستم داشتی ...

مستو بیتاب از گرمای وجودت بی دلهره از فردای نبودنت

میچرخیدمو میرفتمو میگشتم

گذشت ...

بودمو ... نبودی

انگار دل هیچ گاه حساب مردنش را نکرده بود که اینگونه دل بسته بود ...

دل دادن ... عادت ...عشق ... دلتنگی ... بغض ...

برای ترکشان دیگر دیر بود ، خیلی دیر ...!

تو نیستی و من هنوز دنبال سایه ات در پس کوچه های دلتنگیم هستم

شاید پیدا کنم دلیل بودن را

شاید برگردی و باز زندگی کنم و عشق بورزم به بودنت ...

و شاید ... !

همه ی دنیا میدونن

کاشکی لحظه ها دوباره

مارو به هم برسونن

توی این قصه دوباره

آدما میانو میرن

دوست دارن که توی قلبم

جای عشقتو بگیرن

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

اما من حتی تو خواب هم

یاد اون  چشات میوفتم

یادمه از تو

برای آسمون قصه میگفتم

نور تو با یه اشاره

سایه میندازه رو سینم

آسمونیو میدونم

عمریه عاشق ترینم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

نمیخوام ابرای تیره

جلو چشماتو بگیره

هرکی که عاشق نباشه

تو سیاهیا میمیره

هرکی که عاشق نباشه

تو سیاهیا میمیره

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

می دونم گاهی حرفام خیلی تلخه / بگو می تونی حرفامو ببخشی

باید گاهی توچشمام خیره شی تا / ببینی تا چه حد غمگین وخسته ام

نمی دونم دخیل دلخوشیمو / به چشمای کدوم آیینه بستم

یه دنیا خاطره تو کوله بارم / منو از زندگی مأیوس کرده

شبای بی چراغ زندگیمو/ پر از تنهایی و کابوس کرده

تو نور روشن روزای بعدی / همون روزایی که آیینه وارن

همون روزای خوشرنگ دل انگیز/ که تو آغوششون پروانه دارن

تو می تونی منو آشتی بدی با / شبای روشن ستاره بازی

تو می تونی کنار من بمونی / تو می تونی منو از نو بسازی

تو می تونی با یه لبخند شیرین / بدیهای منو آسون ببخشی

می تونی به کویر خشک قلبم / تو به آهستگی بارون ببخشی

تورو به خدا بر من

مواظب خودت باش

گریه نکن،آروم بگیر

به فکر زندگیت باش

غصم میشه اگه بفهمم

داری غصه میخوری

شکایت از کسی نکن

با اینکه خیلی دلخوری

دلت نگیره مهربون

عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته،میدونی

از هم جدا کردنمون

دل نگرونتم همش

اگه خطا کردم ببخش

بازم منوب خاطر،تموم خوبیات ببخش

منو ببخش

منو ببخش

اصلا فراموشم کنو

فکر کن منو نداشتی

اینجوری خیلی بهتره

بگو منو نخواستی

برو بگو تنهایی رو

خیلی زیاد دوسش داری

اگه تو تنها بمونی

با کسی کاری نداری

دلت نگیره مهربون

عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته میدونی

از هم جدا کردنمون

دل نگرونتم همش

اگه خطا کردم ببخش

بازم منو بخاطر،تموم خوبیات ببخش

منو ببخش

منو ببخش

یلدای بدون هم بودنمون مبارک

هرچند از هم دوریم اما قلبامو به هم خیلی نزدیکه

دوست دارم این مدت تنهایی و بی هم بودن زود تموم شه و مثل روزای اول پیش  هم باشیم

چقدر دوست داشتم يک نفر از من مي پرسيد:

چرا نگاه هايت آنقدر غمگين است؟

چرا لبخندهايت آنقدر تلخ و بيرنگ است؟

اما افسوس که هيچ کس نبود ...

هميشه من بودم و تنهايي پر از خاطره ...

آري با تو هستم ...!

با تويي که از کنارم گذشتي...

و حتي يک بار هم نپرسيدي،

پنهونی از،چشمای تو

با گریه خلوت میکنم

با تو تو رویای،خودم

بی پرده صحبت میکنم

این ماجرای،هر شبه

وقتی که بیخواب توام

دلتنگی هر روزمی

هر لحظه بی تاب توام

باز لابه لای موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

باز لابه لای  موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

دستای تو،سهم منه

وقتی که میلرزه تنم

میتونی آرومم کنی

آتیش گرفته پیرهنم

تو خلوته نگاه تو

نمیشه آفتابی نشد

دلواپس تو بودو باز

عاشق بی خوابی نشد

باز لابه لای موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

باز لابه لای موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

پاییز را دوست دارم

بخاطر غریب و بی صدا آمدنش
بخاطر رنگ زرد زیبا و دیوانه کننده اش
بخاطر خش خش گوش نواز برگ هایش
بخاطر صدای نم نم باران های عاشقانه اش
... بخاطر رفتن و رفتن... و خیس شدن زیر باران های پاییزی
بخاطر بوی مست کننده خاک باران خورده کوچه ها
بخاطر غروب های نارنجی و دلگیرش
بخاطر شب های سرد و طولانی اش
بخاطر تنهایی و دلتنگی های پاییزی ام
بخاطر پیاده روی های شبانه ام
بخاطر بغض های سنگین انتظار
بخاطر اشک های بی صدایم
بخاطر سالها خاطرات پاییزی ام
بخاطر معصومیت کودکی ام
بخاطر نشاط نوجوانی ام
بخاطر تنهایی جوانی ام
بخاطر اولین نفس هایم
بخاطر اولین گریه هایم
بخاطر اولین خنده هایم
بخاطر دوباره متولد شدن
بخاطر رسیدن به نقطه شروع سفر
بخاطر یک سال دورتر شدن از آغاز راه
بخاطر یک سال نزدیک تر شدن به پایان راه
بخاطر غریبانه و بی صدا رفتنش
پاییز را دوست دارم، بخاطر خود پاییز
و من عاشقانه پاییز را دوست دارم

 عاشقتم

عشق هدیه ایست جاودانی

و من چه عاجزانه افقهای طلایی نگاهت را

 با هزاران تمنا جستجو می کنم

و قصه تنهایی را در آسمان ابی نگاهت در میان می گذارم

نسیم اشکی که در نگاهت موج می زند

بارانی از عشق بود برای باغ رویاهایم

و دلم چه بی قرار برای نگاه عاشقت می تپد

در دل شبهای تاریک وجودم

 به جستجوی روشنایی وجودت می گردم

به افتاب گردانی می مانم

که هر صبح به امید افتاب وجود تو سر از خواب بر می دارم

و خوب می دانم گلبرگهای نازک وجودم را

باد سرد خزان در هم فرو می ریزد

و جوانه نا شکفته امیدم به دور از تو می خشکند

اما با این اصاف می دانم

قلبم کوچکتر از انی است که ظرفیت خوبی های تو را داشته باشد

اما در سکوت پر از فریاد خود می گریم و می گویم

با همین قلب کوچک و به وسعت تمام خوبی ها و سادگی هایت

دوستت دارم

بودم ... نبودی ...

عاشق نبودم ... و تو انگار عاشق ...

گذشت ...

شاید دست تقدیر شاید ... هر چه میخواهی اسمش را بذار !

بی بهانه و بی دغدغه از نبودنت رسیدی ...

ماندم

عاشق نبودم ... باز هم نمیدانم عاشق بودی یا نه !

باز هم گذشت ...

رسیدنت شد ماندنم و ماندنت شد بودنم

انگار وقتی می آمدی دل لرزید اما یادم هست عقل گفت عاشق نیستم

نمیدانم انکار بود یا اشتباه ...!

گیج و مبهوط از احساس نداشته ام به نگاهت خیره و به صدایت دل میدادم

نمیدانستم میدانی یا نه که هر لحظه غرقتر میشد دل در بودنت

دل بسته شدمو دل داده شدی...

دل سپردگی کردم ...

ماندم و ماندی ...

بودمو بودی ...

دوستت داشتم و میدانم دوستم داشتی ...

مستو بیتاب از گرمای وجودت بی دلهره از فردای نبودنت

میچرخیدمو میرفتمو میگشتم

گذشت ...

بودمو ... نبودی

انگار دل هیچ گاه حساب مردنش را نکرده بود که اینگونه دل بسته بود ...

دل دادن ... عادت ...عشق ... دلتنگی ... بغض ...

برای ترکشان دیگر دیر بود ، خیلی دیر ...!

تو نیستی و من هنوز دنبال سایه ات در پس کوچه های دلتنگیم هستم

شاید پیدا کنم دلیل بودن را

شاید برگردی و باز زندگی کنم و عشق بورزم به بودنت ...

و شاید ... !

همه ی دنیا میدونن

کاشکی لحظه ها دوباره

مارو به هم برسونن

توی این قصه دوباره

آدما میانو میرن

دوست دارن که توی قلبم

جای عشقتو بگیرن

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

اما من حتی تو خواب هم

یاد اون  چشات میوفتم

یادمه از تو

برای آسمون قصه میگفتم

نور تو با یه اشاره

سایه میندازه رو سینم

آسمونیو میدونم

عمریه عاشق ترینم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

نمیخوام ابرای تیره

جلو چشماتو بگیره

هرکی که عاشق نباشه

تو سیاهیا میمیره

هرکی که عاشق نباشه

تو سیاهیا میمیره

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

می دونم گاهی حرفام خیلی تلخه / بگو می تونی حرفامو ببخشی

باید گاهی توچشمام خیره شی تا / ببینی تا چه حد غمگین وخسته ام

نمی دونم دخیل دلخوشیمو / به چشمای کدوم آیینه بستم

یه دنیا خاطره تو کوله بارم / منو از زندگی مأیوس کرده

شبای بی چراغ زندگیمو/ پر از تنهایی و کابوس کرده

تو نور روشن روزای بعدی / همون روزایی که آیینه وارن

همون روزای خوشرنگ دل انگیز/ که تو آغوششون پروانه دارن

تو می تونی منو آشتی بدی با / شبای روشن ستاره بازی

تو می تونی کنار من بمونی / تو می تونی منو از نو بسازی

تو می تونی با یه لبخند شیرین / بدیهای منو آسون ببخشی

می تونی به کویر خشک قلبم / تو به آهستگی بارون ببخشی

تورو به خدا بر من

مواظب خودت باش

گریه نکن،آروم بگیر

به فکر زندگیت باش

غصم میشه اگه بفهمم

داری غصه میخوری

شکایت از کسی نکن

با اینکه خیلی دلخوری

دلت نگیره مهربون

عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته،میدونی

از هم جدا کردنمون

دل نگرونتم همش

اگه خطا کردم ببخش

بازم منوب خاطر،تموم خوبیات ببخش

منو ببخش

منو ببخش

اصلا فراموشم کنو

فکر کن منو نداشتی

اینجوری خیلی بهتره

بگو منو نخواستی

برو بگو تنهایی رو

خیلی زیاد دوسش داری

اگه تو تنها بمونی

با کسی کاری نداری

دلت نگیره مهربون

عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته میدونی

از هم جدا کردنمون

دل نگرونتم همش

اگه خطا کردم ببخش

بازم منو بخاطر،تموم خوبیات ببخش

منو ببخش

منو ببخش

یلدای بدون هم بودنمون مبارک

هرچند از هم دوریم اما قلبامو به هم خیلی نزدیکه

دوست دارم این مدت تنهایی و بی هم بودن زود تموم شه و مثل روزای اول پیش  هم باشیم

چقدر دوست داشتم يک نفر از من مي پرسيد:

چرا نگاه هايت آنقدر غمگين است؟

چرا لبخندهايت آنقدر تلخ و بيرنگ است؟

اما افسوس که هيچ کس نبود ...

هميشه من بودم و تنهايي پر از خاطره ...

آري با تو هستم ...!

با تويي که از کنارم گذشتي...

و حتي يک بار هم نپرسيدي،

پنهونی از،چشمای تو

با گریه خلوت میکنم

با تو تو رویای،خودم

بی پرده صحبت میکنم

این ماجرای،هر شبه

وقتی که بیخواب توام

دلتنگی هر روزمی

هر لحظه بی تاب توام

باز لابه لای موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

باز لابه لای  موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

دستای تو،سهم منه

وقتی که میلرزه تنم

میتونی آرومم کنی

آتیش گرفته پیرهنم

تو خلوته نگاه تو

نمیشه آفتابی نشد

دلواپس تو بودو باز

عاشق بی خوابی نشد

باز لابه لای موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

باز لابه لای موی من

میپیچه عطر دست تو

حالا که تو آغوشتم

این حسو تا آخر برو

پاییز را دوست دارم

بخاطر غریب و بی صدا آمدنش
بخاطر رنگ زرد زیبا و دیوانه کننده اش
بخاطر خش خش گوش نواز برگ هایش
بخاطر صدای نم نم باران های عاشقانه اش
... بخاطر رفتن و رفتن... و خیس شدن زیر باران های پاییزی
بخاطر بوی مست کننده خاک باران خورده کوچه ها
بخاطر غروب های نارنجی و دلگیرش
بخاطر شب های سرد و طولانی اش
بخاطر تنهایی و دلتنگی های پاییزی ام
بخاطر پیاده روی های شبانه ام
بخاطر بغض های سنگین انتظار
بخاطر اشک های بی صدایم
بخاطر سالها خاطرات پاییزی ام
بخاطر معصومیت کودکی ام
بخاطر نشاط نوجوانی ام
بخاطر تنهایی جوانی ام
بخاطر اولین نفس هایم
بخاطر اولین گریه هایم
بخاطر اولین خنده هایم
بخاطر دوباره متولد شدن
بخاطر رسیدن به نقطه شروع سفر
بخاطر یک سال دورتر شدن از آغاز راه
بخاطر یک سال نزدیک تر شدن به پایان راه
بخاطر غریبانه و بی صدا رفتنش
پاییز را دوست دارم، بخاطر خود پاییز
و من عاشقانه پاییز را دوست دارم

 عاشقتم

عشق هدیه ایست جاودانی

و من چه عاجزانه افقهای طلایی نگاهت را

 با هزاران تمنا جستجو می کنم

و قصه تنهایی را در آسمان ابی نگاهت در میان می گذارم

نسیم اشکی که در نگاهت موج می زند

بارانی از عشق بود برای باغ رویاهایم

و دلم چه بی قرار برای نگاه عاشقت می تپد

در دل شبهای تاریک وجودم

 به جستجوی روشنایی وجودت می گردم

به افتاب گردانی می مانم

که هر صبح به امید افتاب وجود تو سر از خواب بر می دارم

و خوب می دانم گلبرگهای نازک وجودم را

باد سرد خزان در هم فرو می ریزد

و جوانه نا شکفته امیدم به دور از تو می خشکند

اما با این اصاف می دانم

قلبم کوچکتر از انی است که ظرفیت خوبی های تو را داشته باشد

اما در سکوت پر از فریاد خود می گریم و می گویم

با همین قلب کوچک و به وسعت تمام خوبی ها و سادگی هایت

دوستت دارم

بودم ... نبودی ...

عاشق نبودم ... و تو انگار عاشق ...

گذشت ...

شاید دست تقدیر شاید ... هر چه میخواهی اسمش را بذار !

بی بهانه و بی دغدغه از نبودنت رسیدی ...

ماندم

عاشق نبودم ... باز هم نمیدانم عاشق بودی یا نه !

باز هم گذشت ...

رسیدنت شد ماندنم و ماندنت شد بودنم

انگار وقتی می آمدی دل لرزید اما یادم هست عقل گفت عاشق نیستم

نمیدانم انکار بود یا اشتباه ...!

گیج و مبهوط از احساس نداشته ام به نگاهت خیره و به صدایت دل میدادم

نمیدانستم میدانی یا نه که هر لحظه غرقتر میشد دل در بودنت

دل بسته شدمو دل داده شدی...

دل سپردگی کردم ...

ماندم و ماندی ...

بودمو بودی ...

دوستت داشتم و میدانم دوستم داشتی ...

مستو بیتاب از گرمای وجودت بی دلهره از فردای نبودنت

میچرخیدمو میرفتمو میگشتم

گذشت ...

بودمو ... نبودی

انگار دل هیچ گاه حساب مردنش را نکرده بود که اینگونه دل بسته بود ...

دل دادن ... عادت ...عشق ... دلتنگی ... بغض ...

برای ترکشان دیگر دیر بود ، خیلی دیر ...!

تو نیستی و من هنوز دنبال سایه ات در پس کوچه های دلتنگیم هستم

شاید پیدا کنم دلیل بودن را

شاید برگردی و باز زندگی کنم و عشق بورزم به بودنت ...

و شاید ... !

همه ی دنیا میدونن

کاشکی لحظه ها دوباره

مارو به هم برسونن

توی این قصه دوباره

آدما میانو میرن

دوست دارن که توی قلبم

جای عشقتو بگیرن

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

اما من حتی تو خواب هم

یاد اون  چشات میوفتم

یادمه از تو

برای آسمون قصه میگفتم

نور تو با یه اشاره

سایه میندازه رو سینم

آسمونیو میدونم

عمریه عاشق ترینم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

نمیخوام ابرای تیره

جلو چشماتو بگیره

هرکی که عاشق نباشه

تو سیاهیا میمیره

هرکی که عاشق نباشه

تو سیاهیا میمیره

تو مث ستاره بودی

توی لحظه های سردم

واسه پیدا کردن تو

توی آسمون میگردم

می دونم گاهی حرفام خیلی تلخه / بگو می تونی حرفامو ببخشی

باید گاهی توچشمام خیره شی تا / ببینی تا چه حد غمگین وخسته ام

نمی دونم دخیل دلخوشیمو / به چشمای کدوم آیینه بستم

یه دنیا خاطره تو کوله بارم / منو از زندگی مأیوس کرده

شبای بی چراغ زندگیمو/ پر از تنهایی و کابوس کرده

تو نور روشن روزای بعدی / همون روزایی که آیینه وارن

همون روزای خوشرنگ دل انگیز/ که تو آغوششون پروانه دارن

تو می تونی منو آشتی بدی با / شبای روشن ستاره بازی

تو می تونی کنار من بمونی / تو می تونی منو از نو بسازی

تو می تونی با یه لبخند شیرین / بدیهای منو آسون ببخشی

می تونی به کویر خشک قلبم / تو به آهستگی بارون ببخشی

تورو به خدا بر من

مواظب خودت باش

گریه نکن،آروم بگیر

به فکر زندگیت باش

غصم میشه اگه بفهمم

داری غصه میخوری

شکایت از کسی نکن

با اینکه خیلی دلخوری

دلت نگیره مهربون

عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته،میدونی

از هم جدا کردنمون

دل نگرونتم همش

اگه خطا کردم ببخش

بازم منوب خاطر،تموم خوبیات ببخش

منو ببخش

منو ببخش

اصلا فراموشم کنو

فکر کن منو نداشتی

اینجوری خیلی بهتره

بگو منو نخواستی

برو بگو تنهایی رو

خیلی زیاد دوسش داری

اگه تو تنها بمونی

با کسی کاری نداری

دلت نگیره مهربون

عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته میدونی

از هم جدا کردنمون

دل نگرونتم همش

اگه خطا کردم ببخش

بازم منو بخاطر،تموم خوبیات ببخش

منو ببخش

منو ببخش